روش های تشخیص برنامه ریزی نامناسب برای آزمون های حقوقی

روش های تشخیص برنامه ریزی نامناسب برای آزمون های حقوقی

"سامانه صدای مشاور تحصیلی" 

مشاوره دهنده تخصصی آزمون های حقوقی 

برای تماس با مشاورین ما تنها با تلفن ثابت و بدون گرفتن کد، با شماره  9099071613  تماس بگیرید. 

تماس از 8 صبح تا 12 شب 

حتی ایام تعطیل

روش های تشخیص برنامه ریزی نامناسب برای آزمون های حقوقی

روش های تشخیص برنامه ریزی نامناسب برای آزمون های حقوقی

 هر کجا برنامه ای برمبنای مواد قانونی دیدید (برای مثال ماده n تا nقانون x ) یقین داشته باشید این برنامه چه آموزشی باشد چه آزمونی برنامه مناسبی نیست دلایل آن هم روشن است :

1. مواد قانونی در کلیت خود بهم پیوستگی ها و ارتباطاتی دارند و آثاری برهم می گذارند که بدون در نظر گرفتن آنها مطالعه ابتر و ناقص است .
2. معمولا" در این نوع تقسیم بندیها قوانین خاص و آرای وحدت رویه و تاثیر آنها بر مواد قانونی عام نادیده گرفته می شوند .
3. اهمیت مواد به تعداد آنها نیست برای مثال مواد 162 الی 182 قانون مدنی 20 ماده است و تقریبا" هیچگاه سوال از آن طرح نشده است . و لی مواد 183 تا 203 قانون مدنی نیز 20 ماده است که اولا" شرح این بیست ماده به طور کامل جلد اول با حجم بیش از 500 صفحه قواعد عمومی قراردادها ی دکتر کاتوزیان را در بر می گیرد و تاکنون بیش از 150 بار در آزمونهای حقوقی مورد سوال بوده است . دوما" داوطلب صرف خواندن مواد و حتی از کتاب در نظم کنونی متوجه بسیاری از نکات مواد نخواهد شد . ناگزیر باید کتابهای مرجع را بخواند .

مشاهده می فرمایید این نوع تقسیم بندی و برنامه ریزی عین نقشه انحراف است تا راهنما .

2-  هر کجا توصیه ای ساعتی در یکبه ظاهر برنامه ریزی دیدید (از قبیل فلان مبحث را 3 ساعت بخوانید کافیست ) برنامه ریزی از بیخ و بن غلط است دلایل آنهم عبارتند از :

1. در این حالت شخص ارائه دهنده یک تجربه شخصی ارائه داده نه برنامه ریزی حساب شده . چون خودش در این تایم مطلب را گرفته به زعم خود همه مانند او در این تایم مطلب را فرا می گیرند بدون اینکه درنظر بگیرد تواناییها و شرایط محیطی افراد باهم متفاوتند.
2. برنامه ریزی باید بیان کند چه چیز بخوانید؟ از کجا ؟ و چقدر ؟- در واقع در این مواقع برنامه ریز در درک مفهوم ((چقدر)) دچار اشتباه شده است . یکی از اصول برنامه ریزی های آموزشی نوین اینست که میزان محتوا در جواب ((چقدر ؟))باید بیاید نه میزان تایم مطالعه یک موضوع آنهم بدون معیار .

3-  برنامه ریزی مجموعه منظم و بهم پیوسته است و دارای معیارها و استانداردهای خاص است بنابراین توصیه های نحوه مطالعه دروس را با برنامه ریزی اشتباه نگیرید.

توصیه های نحوه مطالعه دروس که معمولا" برای هر درس مجزا ارائه می شود معمولا" مطالبی آموزنده هستند اما برنامه ریزی نیستند برنامه ریزی ارکانی دارد که باید همه موجود باشند تا به آن لفظ برنامه ریزی اطلاق شود . این ارکان عبارتند از :

1. برنامه ریزی باید دارای دو قالب زمانی باشد اول : زمان مبداء و زمان مقصد مشخص باشد مثل برنامه مدارس یا دانشگاها که سال تحصیلی یا ترم تحصیلی دارند برنامه مطالعه آزمونی هم باید دوره زمانی معلوم داشته باشد . دوم : دارای تقسیم بندی زمانی جزئی باشد برای مثال معیار هفته یا دهه داشته باشد که برنامه ریتم بیابد (مثل برنامه هفتگی مراکز آموزشی و مدارس )
2. برنامه ریزی باید دارای معیار حجم مطالب مورد مطالعه باشد : یعنی حجمی که برای یک جلسه مطالعه در نظر گرفته می شود بر پایه یک معیار خاص باشد (دلبخواه نمی توان حجم مطالعه روزانه را مشخص نمود )

اگر این دو رکن در برنامه ریزی نباشد موضوع اصلا" برنامه ریزی نیست . در واقع صرف معرفی منبع و روش مطالعه برنامه ریزی نیست بلکه جزئی از برنامه ریزی در قالب ارکان گفته شده است . جزئی که اگر از قالب و ارکان جدا شود توصیه علمی یا انتقال تجربه است که آنهم ممکن است مفید یا غیر مفید یا مضر باشد .

4-  هر برنامه ای که مباحث مبنایی را انکار کند( برای مثال به بهانه اینکه از مفهوم مال یا شخص در آزمون سوال نمی آید زمانی برای مطالعه این مفاهیم پیش بینی نشود ) برنامه مناسبی نیست دلایل آنهم عبارتند از :

1. در مثال گفته شده هرچند ممکن است خود این مفاهیم مورد سوال نباشد اما بدون درک این مفاهیم آیا می توان به سوالات بی شمار و گوناگونی که در مورد شرایط صحت معامله می آید جواب داد ؟ ما اگر مفهوم شخص را ندانیم چطور می توانیم معیارهای اشتباه در شخص طرف معامله را بشناسیم؟ . یا اگر مفهوم و معیار مالیت را ندانیم چطور می توانیم سوالات مربوط به مالیت داشتن موضوع معامله است را قاطع جواب دهیم؟
2. واقعیت این است که دلیل بسیاری از تردیدها در انتخاب گزینه ها عدم توجه به مبانی و مفاهیم و اصول و قواعد حاکم بر مباحث است . بدون مباحث مبنایی شما فقط نکته را حفظ می کنید و مباحث را نمی فهمید . بیاد داشته باشیم رویه آزمونها با سرعت به سمت مفهومی شدن پیش می رود . بنابراین برنامه های درسی و کلاسی و آزمونی که مبانی را انکار می کنند . شما را به سمت تردید ها و صرفا" نکته آموزی سوق می دهند .

5-    هر برنامه ای که سعی در ساده نمایی مطالعه داشته باشد لغو و بی اثر است :

برنامه ریزی ایجاد راه میانبر نیست نظم بخشیدن و نشان دادن راه درست است . بطور قاطع باید گفت با رویه فعلی آزمون وکالت میانبری وجود ندارد ناگزیرید همه مسیر را طی کنید . مسیری که پیمودنش سخت است .کلاً حقوق علم آسانی نیست هر برنامه ای که حقوق را آسان جلوه دهد گمراه کننده است و شما را از تلاش کافی باز می دارد .

یکی از مضحک ترین اصطلاحاتی که متاسفانه در برخی به ظاهر برنامه ریزی ها دیده می شود عباراتی نظیر ((با این نوع مطالعه n درصد فلان درس را پاسخ می دهید ....)) می باشد .

6-  هر برنامه ای که صرفا" بر مبنای تجربه اشخاص( هر چند موفق و هرچند رتبه ) بدون اینکه اینکه کلیات برنامه ریزی آموزشی و اصول و قواعد حاکم بر آن رعایت شده باشد به دلایل زیر برای سایر داوطلبان مفید نیست :

توانایی های اشخاص ، وضعیت و ضریب هوشی اشخاص ، موقعیتهای خانوادگی و اجتماعی و نحوه مطالعه موثر افرادو..... باهم متفاوت است. بنابراین تجربه یک شخص ممکن است برای شخص دیگر تاثیر مثبت نداشته و حتی مضر باشد . در علوم آموزشی به این نوع ارائه برنامه ((دعوت به تقلید )) می گویند. و به شدت آن را رد می کنند . برای مثال یک داوطلب مجرد و دارای حمایت مالی از سوی خانواده با امکان دسترسی به همه منابع و اساتید مختلف هرگز با یک داوطلب متاهل سرپرست خانوادهشاغل که طبیعتاًبار اقتصادی خانواده بر دوش اوست به هیچ وجهقابل مقایسه نیست . جملات شعارگونه ودلسوزانه هم دردی از او را درمان نمی کند و به عنوان یک فرد عادی هم نباید از او انتظار معجزه داشت بلکه در برنامه ریزی هنر اینست که او را با واقعیتها روبه رو ساخت و هنر کنار آمدنبا وضعیتش را در برنامه ریزی به تلقین کرد و این بار منتظر معجزه نشست البته نه معجزه از سوی او بلکه معجزه برنامه ریزیکه او اجرا می کند .

اصولا" رتبه شدن مدلول علتهای فراوانی است در یک تحقیق غیررسمی به ترتیب اهمیت ، به موارد زیر بستگی دارد :

1. ویژگیهای فردی: (از قبیل ضریب هوش بالا- برخوداری از مهارتهای ذاتی و اکتسابی علمی و آزمونی .....)21 درصد
2. ویژگیهای شخصیتی :( از قبیل سخت کوشی و غرور علمی و داشتن انگیزه های خاص )11 درصد
3. ویژگیهای اجتماعی : (وضعیت اجتماعی – فرهنگ حاکم بر محیط زندگی – منزلت و شئونات اجتماعی و..... ) 10 درصد
4. ویژگیهای محیطی : (از قبیل دسترسی به امکانات آموزشی و اساتید و ....) 10 درصد
5. سوابق تحصیلی : (از قبیل برخورداری از محیط آموزشی خوب – معلم خصوصی - .....) 9 درصد
6. سبک زندگی : (از قبیل ورزشکار بودن – استفاده از خوراکیهای سالم و عدم استفاده از دخانیات و الکل .......) 8درصد
7. وضعیت خانوادگی: (از قبیل دیدگاه و فرهنگ خانواده نسبت به تحصیلات و مشاغل عالی و حمایت همه جانبه و صحیح آنها – تشویقهای اعضای خانواده ...... ) 11 درصد
8. دوره مطالعه مطلوب : 17 درصد
9. بخت و اقبال : 3 درصد

نگاهی به این آمار و ارقام نشان می دهد تفاوتها در هر یک از این زمینه ها همه معادلات استفاده از برنامه ریزی مشابه را به هم می زند. و نتایج را در مورد افراد گوناگون متفاوت می سازد .

لازم به ذکر است در نگارش برنامه ریزی حرفه ای تجربیات و تحلیل موارد ذکر شده موثر در خصوص رتبه ها و نخبگان می تواند برنامه را فوق العاده بهینه کند . همچنین تجربه نشان داده است این گروه با مطالعه در زمینه های روانشناسی و ارتباطات آموزشی و مبانی و اصول و مدیریت برنامه ریزی و .... بهترین نوع برنامه ریزان آموزشی حرفه ای باشند . از همه اینها که بگذریم صرف تقلید از برنامه نخبگان و رتبه ها بدون در نظر گرفتن تفاوتهای خانوادگی و اقتصادی و اجتماعی و فردی و شخصیتی و محیطی کار درستی نبوده و نتایج مثبتی به همراه نخواهد داشت .

gh