رابطه ی جرات ورزی و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان تیزهوش و عادی

 رابطه ی جرات ورزی و عزت نفس با پیشرفت تحصیلی  در دانش آموزان تیزهوش و عادی

سامانه صدای مشاور تحصیلی

مشاوره دهنده تخصصی تیزهوشان و استعدادهای درخشان

برای تماس با مشاورین ما از تلفن ثابت با شماره 9099071613 تماس حاصل فرمایید

تماس از ساعت 8 صبح تا 12 شب

حتي ايام تعطيل

------------------------------------------------------------------

اگر میخواهید دانش آموز شما به راحتی در آزمون تیزهوشان قبول شود !!!!

بسته آموزشی سوالات احتمالی تیزهوشان 95 مقطع ششم ابتدایی و سوم راهنمایی

با همکاری مولفان برتر تیزهوشان کشور

جهت خرید بسته با شماره 44054545- 021 تماس بگیرید

در دهه های اخیر جرئت ورزی توجه بسیاری از روان شناسان و پژوهشگران بالینی را به خود جلب کرده است . اهمیت جرئت ورزی در اتباط های میان فردی ، نقش موثر آن در فعالیت های اجتماعی و فراوانی رفتارهای غیر جرئت ورزانه در جمعیت های بالینی سبب شده است که در این زمینه پژوهش های زیادی صورت گیرد و برنامه هایی تحت عنوان جرئت آموزی طرح ریزی شود.

روان شناسان معتقد هستند افراد کم جرئت نمی توانند به صورت مناسب با اطرافیان خود تعامل داشته باشند. این افراد احساس گناه ، بی اعتمادی و سلطه پذیری در روابط اجتماعی را تجربه می کنند و ترس ، اضطراب و افسردگی از خود نشان می دهند. همین طور میزان پذیرش خود و عزت نفس در این افراد پایین است. این افراد ممکن است به جای رفتارهای منفعلانه – اقدام به پرخاشگری و رفتارهای آزادگرانه کنند . در این بین رفتارهای جرئت ورزانه ، رفتارهای متعادل هستند و فرد جرئت ورز ضمن پافشاری برخواسته های منطبق و انجام رفتار مخالفی در دفاع از خواسته ها ، حقوق وسلیقه های دیگران را مورد توجه قرار می دهد و تضییع حقوق دیگران خودداری می کند. تونند معتقد است فرد جرئت ورز دارای اعتماد به نفس است ف احساس ، افکار و نگرش مثبت نسبت به خود و دیگران دارد و رفتارش با دیگران صریح و صادقانه است.

هدف اصلی این پژوهش ، دستیابی به ویژگی های دانش آموزان تیزهوش و عادی از لحاظ جرئت ورزی ، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی است . در نتیجه میزان بررسی در سطح دستیابی به معیارهای بنیادی و تبیین ویژگی های روان شناختی مورد نظر تا حد مقایسه گروه های مورد مطالعه گسترش می یابد. پیداست که تعین تفاوت هایی که بین دانش آموزان تیزهوش و عادی از لحاظ جنسی وجود دارد نیز مطرح می شود. از سوی دیگر ، بررسی رابطه جرئت ورزی ، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی و همین طور پیش بینی پیشرفت تحصیلی و همین طور پیش بینی پیشرفت تحصیلی از طریق متغیرهای جرئت ورزی و عزت نفس هدف دیگر پژوهش است.

روش

پژوهش حاضر از نوع پژوهش های همبستگی است . جامعه ی آماری در پژوهش حاضر همه ی دانش آموزان سال اول متوسطه مدارس استعدادهای درخشان و مدارس عادی شهر زنجان بودند که در سال تحصلی 84-1383 به تحصیلی اشتغال داشتند.

نمونه پژوهش حاضر به جمع 120نفر انتخاب شدند نمونه ی دانش آموزان تیزهوش به تعداد 60نفر( 30نفر پسر و 30نفر دختر ) به صورت تصادفی ساده از بین دبیرستان های استعدادهای درخشان انتخاب شدند ( دارای بهره هوشی بالای 130 بودند). نمونه دانش آموزان عادی نیز به تعداد 60 نفر ( 30 نفر پسر و 30 دختر ) به صورت تصادفی خود مرحله ای از بین دبیرستان های عادی شهر زنجان انتخاب شدند( با بهر هوشی 115- 85 )

ابزار

در پژوهش حاضر برای اندازه گیری جرئت ورزی آزمودنی ها از پرسش نامه جرئت ورزی " گمبریل و ریچی " استفاده شد؛ همچنین از پرسش نامه عزت نفس کوپراسمیت در سنجش میزان عزت نفس دانش آموزان استفاده شد. معدل درسی نیز به مثابه ی معیار پیشرفت تحصیلی ، به کار رفت.

الف ) پرسش نامه جرئت ورزی گمبریل و ریچیک

این پرسش نامه دارای 40 ماده است و از دو قسمت تشکیل شده و هر ماده آن یک موقعیت را که مستلزم رفتار جراتمندانه ست ، نشان می دهد. در قسمت اول از آزمودنی خواسته می شود که میزان و شدت ناراحتی خود را در هنگام مواجه شدن با این موقعیت ها بیان کند. در قسمت بعد وی باید احتمال بروز رفتار خود را در موقعیت های ذکر شده در پرسش نامه برحسب درجه بندی 5 گزینه ای بیان کند. این پرسش نامه دارای چند نوع سوال درباره شروع کردن تعامل ، مواجه شدن با دیگران ، دادن بازخورد منفی ، پاسخ دادن به انتقاد ، رد کردن تقاضا ، پذیرفتن محدودیت های خود ، تعریف کردن از دیگران و ... است . گمبریل و ریچی نشان دادند که این پرسش نامه دارای روایی بالا و اعتبار قابل قبولی است.

ب) پرسش نامه عزت نفس کوپر اسمیت

این پرسش نامه دارای 58 ماده است که 8 ماده آن دروغ سنج است . شیوه نمره گذاری این پرسش نامه به صورت صفر و یک است . در پژوهش های متعددی به روایی و اعتبار بالای این ابزار اشاره شده است .

ج) میانگین پیشرفت تحصیلی

برای سنجش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از میانگین نمرات درسی آنان در سال قبل ( سوم راهنمایی ) استفاده شد.

نتایج

هدف اصلی این پژوهش مقایسه ی دانش آموزان تیزهوش و عادی در متغیرهای جرئت ورزی ، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی و هم چنین بررسی روابط بین این متغیرها بود. نتایج نشان داد که دانش آموزان تیزهوش به میزان بیشتری از متغیرهای جرئت ورزی ، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی برخودارند. هم چنین سه متغیر ذکر شده دارای هم بستگی و متغیرهای جرئت ورزی و عزت نفس قادر به پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هستند.

این حقیقت اکنون آشکار شده است که کودکان تیزهوش در همه ی زمینه ها از قبیل هوش ، وضع جسمانی ، محبوبیت اجتماعی ، پیشرفت درسی، ثبات عاطفی و حتی امور اخلاقی سرآمد هستند . خصیصه جرئت ورزی در تیزهوشان نشان دهنده این است که آن ها قدرت تحت تاثیر قرار دادن دیگران را دارند و در موقعیت ها و اوضاع گوناگون غالبا مدیریت و رهبری را در دست می گیرند. ویژگی های شناخت دانش آموزان تیزهوش این امکان را به آن ها می دهد که قادر باشند موقعیت ها را ارزشیابی کنند و براساس واقعیت و مصلحت رفتارهای مناسب از خود بروز دهند. این خصوصیات شناختی به همراه مهارتهایی مثل جرئت ورزی و اعتماد به نفس باعث می شوند فرد موقعیت های بیشتری در روابط اجتماعی کسب کند و همین موفقیت ها به مثابه تقویت کننده ثانوی عمل کرده و خود را برای اتخاذ رفتارهای جرئت ورزانه بیشتر تشویق می کنند ، از سوی دیگر افراد تیزهوش به خاطر موفقیت های بیشتری که در زمینه های مختلف و مخصوصا در زمینه تحصیلی نسبت به دانش آموزان عادی به دست می آورند ، در ارزیابی خویش به نقاط مثبت خود توجه می کنند و این امر باعث افزایش عزت نفس آن ها می شود . عزت نفس زیاد دانش آموزان تیزهوش بیانگر نگرش مثبت آنان نسبت به قابلیت ها و اهمیت ارزش خودشان می باشد.

از دیگر یافته های این پژوهش وجود رابطه ی مثبت و معنادار بین متغیرهای جرئت ورزی ، عزت نفس و پیشرفت تحصیلی و هم چنین پیش بینی پذیری پیشرفت تحصیلی از طریق متغیرهای جرئت ورزی و عزت نفس است .

دانش آموزانی که جرئت ورز هستند و از عزت نفس بیشتری برخودارند، به توانایی های خود اطمینان دارند و برای رسیدن به موفقیت حداکثر تلاش خود را به کار می گیرند و سپس با اسناد این موفقیت به قابلیت های خویش بر عزت نفس خود می افزایند. اما دانش آموزانی که عزت نفس کمتری دارند ، انتظار بسیار کمی برای موفقیت دارند و به همین خاطر کمتر از توانایی خود ، تلاش می کنند. همین امر از احتمال موفقیت فرد می کاهد و در نتیجه شکست می خورد ، و شکست خود را حاصل ناتوانی و بی کفایتی خود قلمداد کرده و از این طریق سطوح عزت نفس کاهش می یابد.